تعیین نقطه‌ی‌ سفارش مجدد و ذخیره‌ی احتیاطی در یک سیستم کنترل موجودی با تقاضا و زمان‌های تأمین احتمالی (مطالعه‌ی موردی: رینگ‌های بلادر اندازه‌های 16 و 24 اینچ)

در دنیای پیچیده‌ی کسب‌وکار امروز اصل قطعیت نداشتن، به‌عنوان یک چالش محسوب می‌‌شود. در این میان سازمان‌هایی قادر به بقا هستند که بتوانند در این فضای رقابتی و پیچیده، برآورد دقیق‌تری از نیازمندی‌های خود داشته باشند. در سیستم‌های لجستیک و زنجیره‌ی تأمین، همواره نامعین بودن زمان‌های تأمین، به‌دلیل‌های گوناگونی مانند محدودیت‌های مالی و لجستیکی، اصلی انکارناپذیر است. ازاین‌رو استفاده از مدل‌های سفارش‌دهیِ مبتنی بر داده‌های قطعی، موجب بروز خطاهای گوناگون می‌‌شود. به این منظور از مدل‌های احتمالی برای این‌گونه مواقع استفاده می‌‌شود. ازآنجایی‌که رینگ‌های بلادر جزو قطعه‌های مصرفی و گران‌قیمت خط تولید شرکت‌های تایرسازی‌ هستند، مدیریت مناسب موجودی این اقلام، کمک زیادی به افزایش بهره‌وری در انبارهای شرکت‌های تایرسازی می‌‌کند.در این مقاله به تعیین نقطه‌ی‌ سفارش و میزان ذخیره‌ی احتیاطی، درحالتی‌که تقاضا مربوط به‌ قطعه‌ها احتمالی بوده و زمان‌های تأخیر نیز قطعی نیستند، می‌پردازیم. نتیجه‌ها نشان می‌‌دهد که استفاده از این ‌روش‌ها، موجب کاهش هزینه‌های کمبود شده و سطح سرویس انبار را افزایش می‌‌دهد. هم‌چنین بررسی وجود تناسب بین متغیرهای نقطه‌‌ی سفارش و ذخیره‌ی احتیاطی، با میزان تقاضا و زمان تحویل اقلام نشان می‌‌دهد که مدل ریاضی مورداستفاده، دارای پتانسیل مناسبی برای به‌کارگیری در مسائل واقعی‌ست.